Ouderwets vrijdagavondduikje in het Oostvoornse Meer.
Dit keer geen foto's want mijn flitser kapot (alweer?, ja), en JC had een volloper gehad.
Samen met JC weer eens slag Baardmannetje aangedaan. Omkleden ging nog wel. Beetje mottige neerslag maar net te doen.
JC wilde eens een stukje oost gaan kijken richting de Titanic. Wederom miste ik het bandenspoor volledig, en navigeerde vervolgens geloof ik richting Engeland. Het wil ma daar maar niet lukken, en ik ben hier toch al een keer of 100 geweest denk ik :-).
Uiteindelijk het kunstrif gevonden (beetje uit de richting maar hoor), en toen werd het toch nog erg leuk. Volop leven, want het was ondertussen een volle nachtduik geworden. Gelukkig had JC een goede lamp bij zich, want bij mijn waxinelichtje werd de wereld toch wel heel erg klein. De 1000 lm chinees heeft door een onhandige reparatiepoging mijnerzijds de geest gegeven, dus even een nieuwe besteld. Kost niks, duurt even, maar dan heb je ook weer wat. Volgens de reclame 1800lm voor 35 euro. We gaan het meemaken zodra Miniinthebox gaat leveren.
Onderweg al opvallend veel buitengewoon agressieve krabben. Ze hadden het allemaal op elkaar voorzien. Iets van paartijd of zo denk ik.
Al snuffelend tussen de enorme rotsblokken kwamen we elke keer weer verrassingen tegen.
Veel mosselen en garnalen. In het donker nauwelijks te zien behalve dan als spookachtige schaduwen in het lamplicht de vele kwalletjes,
Voor het eerst in het Oostvoornse meer zagen we kleine steenbolken. Ook de palingen waren ruim aanwezig. Of het moet elke keer dezelfde geweest zijn, maar dan heeft hij(zij) zich wel de tandjes gezwommen voor ons. Stukje hoger op de blokken een hele forse zeedonderpad die ons rustig lag te observeren, met daar recht onder een enorme forel. Deze lag een beetje te suffen tussen de stenen, ik denk een beetje aan het eind van zijn latijn?
Op de terugweg nog een hele forse forel die er in zijn eentje voor zorgde dat het zicht gereduceerd werd tot bijna nul. Wat een druktemaker zeg.
Na 50 minuutjes weer boven water waar het net zo nat was als onder water, Gauw omkleden dus en rap naar De Stormvogel voor:
Varkenshaas sate voor JC.
Pannekoek dubbel spek en stroop voor mij.
Na jaren duiken heb ik voor mijn 50 ste verjaardag een onderwaterfototoestel gekregen. Na aanvankelijk geheugenkaartjes vol mislukkingen boven water gehaald te hebben, begin ik er nu echt lol in te krijgen. Op deze blog zal ik mijn favoriete foto,s plaatsen.
19-10-2014 Dreischor Frans Kok rif
Na een appje uit Dort onze plannen voor vandaag drastisch gewijzigd.
In plaats van bakken op de bank de wekker op half 8 en richting Zeeland.
Nico en Ro moesten nog even e.e.a. huren bij de Grevelingen en daarna richting Kerkweg.
Volle bak daar, dus door naar Dreischor. Nog vollere bak daar, maar we hadden geen zin meer om terug te rijden. Gelukkig kwamen de eerste duikers al weer uit het water, dus het zou niet alte druk moeten zijn.
Nico dapper in een natpak, Ro en ik droog. Na een commando entree rechtsaf langs de voet van de dijk op een meter of 7 richting de verderop geparkeerde Panda.
Prachtig zicht en een heerlijk temperatuurtje (14 graden) mits in droogpak. Na 25 minuutjes hoorden we de generator van de Panda, en zagen wat stofwolkjes van reeds vertrokken duikers.
Op de terugweg kamen we ondanks de drukte pas de eerste duikers tegen.
Na 50 minuten waren we weer bij de steiger terug waar Mar zat te wachten.
Een heerlijke duik met wat afnemende levendigheid vanwege de aankomende herfst.
Wel veel kreeft en kleine krabbetjes.
Wederom een heerlijke duik. Ro en Nico bedankt.
In plaats van bakken op de bank de wekker op half 8 en richting Zeeland.
Nico en Ro moesten nog even e.e.a. huren bij de Grevelingen en daarna richting Kerkweg.
Volle bak daar, dus door naar Dreischor. Nog vollere bak daar, maar we hadden geen zin meer om terug te rijden. Gelukkig kwamen de eerste duikers al weer uit het water, dus het zou niet alte druk moeten zijn.
Nico dapper in een natpak, Ro en ik droog. Na een commando entree rechtsaf langs de voet van de dijk op een meter of 7 richting de verderop geparkeerde Panda.
Prachtig zicht en een heerlijk temperatuurtje (14 graden) mits in droogpak. Na 25 minuutjes hoorden we de generator van de Panda, en zagen wat stofwolkjes van reeds vertrokken duikers.
Op de terugweg kamen we ondanks de drukte pas de eerste duikers tegen.
Na 50 minuten waren we weer bij de steiger terug waar Mar zat te wachten.
Een heerlijke duik met wat afnemende levendigheid vanwege de aankomende herfst.
Wel veel kreeft en kleine krabbetjes.
Abonneren op:
Posts (Atom)