30-10-2015 Slag Baardmannetje

Door de invallende herfst en de wintertijd wordt het deze vrijdag ineens een volle nachtduik. En dat is me leuk.
Na alle lekke banden en kapotte ventielen te hebben laten maken bij De Boei op naar het OVM.  JC zit al te wachten en we besluiten door te rijden naar het Baardmannetje. Verkleden in de invallende duisternis en we gaan te water als het al helemaal donker is. Ik was bijna vergeten hoe fijn een nachtduik is. Een uur lang geen gezeik aan je hoofd en alleen het kleine wereldje in onze lichtbundels.
Wat een hoop leven altijd in het duister. Palingen in overvloed, Grondeltjes waar je maar kijkt.
Op weg naar het kunstrif komen we een grote rustende forel tegen. Helaas voor hem/haar en mij is de flits wat te fel, en het arme beest zwemt van schrik zo tegen me aan. Vlak voor het rif nog een mooie zeedonderpad die graag voor me poseert. Hier en daar nog wat mooie grote en kleine garnalen maken het feest compleet.
JC bedankt, het was weer een mooie duik.
Uiteraard nog een pannekoekje gegeten bij de Stormvogel waarbij Harry en Alice ook gezellig aanschuiven. Dit keer GEEN foto van het lijdend voorwerp.

Best een forse garnaal,

Eindelijk een op de foto.Nou nog eens proberen om ze scherp te krijgen.

Oog in oog met een Bot

Krab met een lege mossel op stap.

Forel nog zonder hoofdpijn.

Zeedonderpad

Lijkt of tie niet blij is.

Hij staat er nog.

Paling is er niet erg best meer aan toe met forse wonden aan de flank.

10-10-2015 Slag Baardmannetje

Vroeg op en vroeg duiken. Wie heeft dat verzonnen...
Vandaag heeft Harry zijn spullen onder de bouwmaterialen uit gevist en gaat gezellig weer mee voor een duikje. Alice heeft helaas haar vinnen vergeten dus die mag duikleider spelen. Ook Lex sluit een keertje aan dus we hebben een gezellig clubje bij elkaar.
Op naar het kunstrifje bij Slag Baardman. Na vele malen compleet verkeerd te zijn gezwommen nog even de juiste koers geverifieerd bij JC.
Na het bandenspoor 270 graden rechtsaf. Helaas kan ik mijn kompas niet meer aflezen wantmijn armen worden te kort....
Met Rob en Lex lekker een uurtje `rondgedobberd. En een paar aardige fotootjes gemaakt.
De wazige foto is van een donderpad die verscholen lag in een diep hol onder het rif. Misschien niet zo goed te zien, maar deze was van welhaast angstwekkende proporties. Zo'n grote imposante kop heb ik nog niet gezien.
Na de duik compleet van mijn geloof gevallen. Terwijl iedereen om half twaalf in de ochtend al aan pannekoeken met spek zit neem ik na de onbeperkte spare-ribs van gisteren bij Gauchos aan de Maas genoegen met een tosti.

02-10-2015 Slag Stormvogel

Met prachtig weer een vrijdagavondduikje bij de Stormvogel. In plaats van een flitser gedoken met een filmlamp als lichtbron op mijn onderwatercamera.
En dat valt nog niet mee. Met een flitser "bevries"je als het ware de beweging van het onderwaterleven, zeker als het donker is.
Een lamp geeft voortdurend licht en de sluitertijd van de camera is lang. Alles wat niet braaf stilzit komt onscherp of de foto. Filmen heeft met de DC1200 niet zo veel zin want geen HD.

Toch een paar leuke plaatjes kunnen maken.
Alice met nieuw droogpak en JC als droogpakdocent waren mee. Rob helaas ziek.

Wat een prachtige zonsondergang bij het afsluiten van de duik. Hebben we nog even van liggen genieten, dobberend op een gelukkig helderder wordend OVM.

Uiteraard afgesloten met "DAAR IS TIE WEER" een pannekoek dubbel spek en supplementen.

Je kinderen goed insmeren en vervolgen HUN toekomst vervuilen. Snap ik niet

Die bleef niet mooi stilzitten voor de foto

Educatief momentje

Voor de kleinsten

Als we dit nou allemaal aan onze kinderen leren staan ze over een paar jaar niet meer heel erg lomp honderden jaren oude levende bouwwerken aan gort te trappen.

Of de rest van de mensen nog tot besef komt? Laten we het hopen.